Rozdział LXXII - Klaus

Szła główną aleją parku. Miała świetny humor. Shun nareszcie pozwolił jej samej wychodzić. Nagle ktoś do niej podszedł.

-Hej, jestem Klaus, a ty?

-A więc to ty jesteś Klaus von Herzon, tak? Miło mi cię poznać, mam na imię Amanda.

-A więc już wiesz? Faliana ci powiedziała?

-Tak, powiedziała. Dobrze zobaczyć kogoś, kto nie jest zrobiony ze światła- zachichotała.

-Jesteś tutaj sama?

-Nie, gdzieś tu musi się kręcić Shun, mój chłopak.

-Czy to nie wy uratowaliście świat?

-Tak, my- odpowiedziała znudzonym głosem. Często słyszała to pytanie. Spojrzała na zegarek- to już ta godzina?! Shun będzie zły! Muszę iść!

-Spotkamy się jeszcze kiedyś?

-Na pewno!- odkrzyknęła, będąc już kilkanaście metrów dalej.
***
Do końca opowiadania zostało 14 rozdziałów. Postaram się je dodać w tym tygodniu.